Dziś w ramach przygotowań do premiery KotCS obejrzałem film o Poszukiwaczach Zaginionej Arki – i kolejny raz utwierdziłem się w przekonaniu, że jest to najlepszy film, jaki widziałem w życiu.
Co prawda momentami jest on nieco ślamazarnie pociągnięty (głównie gonitwy i bijatyki na ulicach Kairu) ale nawet to ma jakiś oldskulowy urok. Natomiast scena zdobywania konwoju to królowa wszystkich scen akcji w dziejach kina.
No i knyfy scenariuszowe, które po 100 obejrzeniach się już opatrzyły, a które w czasie premiery były mega rewolucją i wyznaczyły kanon kina nowej przygody – rewelacja. Kurde latające skrzydło, składany wieszak, medalion z którego promień pokazywał miejsce na makiecie, podmianka bożka na postumencie – co za czady! I obeszło się nawet bez naziola z robocią ręką.
Ciekaw jestem jedynie jak nazi (i przy okazji grający ich aktorzy) wytrzymywali w tym upale pod krawatem i w skórzanych płaszczach…
