Classic SF Vol. 41

Tytuł: Videodrome
Produkcja: Canada, 1981
Gatunek: Cronenberg
Dyrekcja: David Cronenberg
Za udział wzięli: Peter Weller, James Woods, Sonja Smits, Deborah Harry
O co chodzi: TV screen makes you feel small

One to the head

Jakie to jest: Operator telewizji kablowej Max (Woods) jest współwłaścicielem niezależnego Kanału 83. W poszukiwaniu nowych pomysłów trafia na piracki program pełen nad wyraz realnej przemocy. Z początku zniesmaczony, postanawia dotrzeć do autora pomysłu. Wszelkie ślady prowadzą do Pittsburgha – dzięki pomocy przyjaciółki dociera w końcu do Bianki O’Blivion córki guru, twórcy programów Videodrome (nazwisko rzecz jasna nie jest bez znaczenia).Okazuje się, że twórca już nie tworzy, ale zasoby biblioteki pozostawione po śmierci pozwalają kontynuować jego „dzieło” i program kręci się dalej.

Max wypożycza kilka kaset (takie czasy – VHS a nie płyty DVD były w modzie) i oglądając je wpada w trans. Okazuje się bowiem, że do przekazu dodawano sygnał wywołujący nieodwracalne zmiany w mózgu. Niebawem wychodzi na jaw, że padł on ofiarą spisku (wyrafinowany, specjalnie spreparowany sygnał miał dotrzeć właśnie do niego). Tajemniczy koncern Spectacular Optical z niejakim Barrym Convexem na czele zadbał o to, by bohater nie był w stanie odróżnić rzeczywistości od telewizyjnej fikcji. Ciało Maxa ulega niesamowitym przemianom – dla wrażliwych sceny te mogą okazać się zbyt drastyczne, ale to specjalizacja Cronenberga – rozkład, cielesność, śmierć… Zaszokować by zwrócić uwagę na problem – manipulację człowieka przez media….

Ludzie już teraz zaczęli żyć nie tylko marzeniami, ale także nieprawdopodobną fascynacją złem. Zobaczmy, co się dzieje wokół – czy Videodrome nie jest czasem przepowiednią naszych czasów?

„Ludzie sami chcą poznawać chory smak fantazji. Program ten nie stworzył się znikąd, sam nie ewoluował. Wideodrom stworzyli ludzie. Ci, którzy chcieli widzieć na twarzach innych ból, cierpienie, przerażenie, śmierć… ”

Jako ciekawostkę warto przytoczyć fakt, że wśród aktorów pojawia gwiazda Debbie Harry (jako Nicki Brand), natomiast Andy Warhol powiedział o filmie: „Videodrome to Mechaniczna pomarańcza lat 80-tych”.

Ocena (1-5):
Manipulacja: 5
Realistic massacre: 5
Kanał 82: 4
Fajność: 4

---

Tytuł: The Space Children
Produkcja: USA, 1958
Gatunek: Klasyk SF
Dyrekcja: Jack Arnold
Za udział wzięli: Michel Ray, Adam Williams, Peggy Webber
O co chodzi: Kosmici lubią dzieci

Typowe kosmiczne dzieci

Jakie to jest: Twórca legendarnego Potwora z Czarnej Laguny przedstawił tu historię wypadków w tajnej bazie wojskowej, gdzie na co dzień prowadzone są badania nad bombą wodorową. Oto jak zwykle bywa, ekipa naukowców i wojskowych mieszka tutaj w pobliskiej osadzie wraz ze swoimi rodzinami. Ich wścibskie dzieci są świadkami dziwnych zdarzeń: znajdują resztki tajemniczej substancji pozaziemskiego pochodzenia, kojarzące się bezsprzecznie ze zwojami mózgowymi, co ma nam pomóc w interpretacji myślącej substancji, istoty nie z tego świata – zabieg ten był w filmach SF wielokrotnie wykorzystywany.

Mamy tutaj oczywiście przesłanie do ludzkości – „powstrzymajcie się z próbami z bronią masowego rażenia” i ostrzeżenie przed zgubnymi skutkami działalności człowieka – w sumie znajdujemy tutaj podobieństwa do Dnia, w którym zatrzymała się Ziemia. Obcy przedstawieni są jako „opiekunowie”, nie jako agresorzy. Symboliczne jest zatem, iż pierwszymi „rozmówcami” są tutaj dzieci.

Warto zaznaczyć, że w filmie występuje Jackie Coogan, znany dzięki roli tytułowej w Brzdącu Charlie Chaplina!

Ocena (1-5):
Inwazja: 3
Atmosfera: 5
Konflikt: 4
Fajność: 4

Written by: Paweł L.

Komenty FB

komentarzy