Cat From Outer Space, The

Tytuł: The Cat from Outer Space
Produkcja: USA, 1978
Gatunek: Disney
Dyrekcja: Norman Tokar
Za udział wzięli: Ken Berry, Sandy Duncan, Harry Morgan
O co chodzi: Perypetie kosmicznego kota

Kot z kosmosu

Jakie to jest: Na Ziemi ląduje uszkodzony pojazd UFO, który niebawem zostaje przejęty przez przybyłych na miejsce zdarzenia wojskowych. Pilot – w postaci kota – umyka zaabsorbowanym badaniem statku, nieporadnym naukowcom i wojskowym.

Kosmiczny pilot, dzięki swojej obroży posiada „MOC” tzn. wyjątkowe zdolności Jedi, np. przenoszenie przedmiotów na odległość, porozumiewanie się telepatycznie z ludźmi (czyżby nawiązanie do Chłopca i jego psa? Tym razem w klimacie Disneya). Nasz włochaty bohater dociera po wielu perypetiach do pracowni niedocenianego naukowca Dr.Franklina (Ken Berry). Tu prezentuje swoje możliwości i prosi o pomoc w naprawie statku.

Oczywiście nie mogło zabraknąć w tej opowieści również i czarnego charakteru chcącego za wszelką cenę zdobyć „magiczną” obrożę by móc zapanować nad światem. Wśród aktorów znajdziemy ekipę z kultowego M*A*S*Ha: Henry Blake (McLean Stevenson) i Sherman Potter (Harry Morgan) wcielających się (jakby miało być inaczej) w rolę wojskowych.

Film należy niewątpliwie do jednych z najlepszych w dorobku stajni Disneya, mamy tu całkiem przyzwoite efekty specjalne, wartką akcje – pościgi na ziemi i w powietrzu (sprawne popisy kaskaderskie) i humor (scena gry w bilarda na długo zapada w pamięć). Nie ma tu niepotrzebnych dłużyzn czy melodramatycznych monologów w stylu Lessie wróć…

Przy okazji filmu i fantastyki od razu przyszły na myśl i inne tytuły, w których pojawił się kot – np. czy ktoś jeszcze pamięta polski serial TV Siedem życzeń? Jest przecież i Alien i wierny towarzysz Ripley, serial telewizyjny Alf i Szczęściarz, Cat’s Eye, Cat People, Cat in the Hat… O Catwoman zapomnijmy, no chyba że myślimy o Michelle Pfeiffer z doskonałego Batmana. Nie można tu zapomnieć o kocie Sylwestrze ze stajni WB, jest jeszcze Bakshi i jego Kot Fritz. A pomyśleć, że wszystko chyba zaczęło się od animowanego Felixa.

Ocena (1-5):
Humor: 4
Efekty: 5
Kot: 4
Fajność: 4

Ciekawostka przyrodnicza: Refleksje dlaczego tak kot zainspirował kino?
W Japonii kot jest najpopularniejszą maskotką; Maneki Neko, czyli jego figurka z podniesioną łapką w geście pozdrowienia, widnieje przy wejściu do domów, biur, sklepów i restauracji; według przesądów zapewnia to m.in. powodzenie w interesach.

W 1879 roku w Belgii przeprowadzono próbę zastąpienia gołębi pocztowych kotami; 37 zwierząt wywieziono z Liege do miejscowości położonych w promieniu 30 km, koty wyposażono w odpowiedni ekwipunek i wypuszczono – wszystkie wróciły do Liege, jednak większość pozbyła się w drodze przesyłek.

W kuchni kantońskiej występuje potrawa o nazwie „Smok, tygrys i feniks”, sporządzana m.in. z mięsa kota; również australijscy Aborygeni zabijają i zjadają zdziczałe koty.

Już od momentu swego udomowienia kot stał się bohaterem licznych baśni i mitów. W starożytnym Egipcie był zwierzęciem świętym, utożsamianym z boginią Bastet. Również Germanie kojarzyli go ze swoją boginią płodności Freją, która jeździła powozem zaprzężonym w te zwierzęta. W średniowiecznej Europie koty były tępione jako zwierzęta kojarzone z czarownicami, ślad tych wierzeń pozostał do dzisiaj w powiedzeniu o pechu przynoszonym przez czarnego kota.

Również w Japonii uważano je za wcielenie demonów. O wiele lepiej natomiast traktowano je w kulturze islamu – nawet prorok Mahomet miał kota o imieniu Muezza. Również w świątyniach buddyjskich (np. w Birmie) niekiedy hodowano te zwierzęta. We współczesnej kulturze zachodniej kot to uosobienie niezależności i tajemniczości.

Written by: Paweł L.

Komenty FB

komentarzy