Basil The Great Mouse Detective

Po przygodowym Spellboundzie czas na równie przygodowego Basila. Gierka powstała w roku 1987 na zamówienie Disneya, który do kin wprowadzał właśnie animowaną bajkę Basil The Great Mouse Detective (Basil: Wielki Mysi Detektyw). Film był adaptacją książeczek Ewy Titus o tytułowej myszy, której przyszło mieszkać w piwnicy domu przy 221B Baker Street. W grze autorstwa Gremlin Graphics, podobnie jak w filmie, głównym bohaterem jest mysi detektyw Bazyl, a cała historia kręciła się wokół zaginięcia jego przyjaciela – doktora Dawsona, którego porwał niesławny Profesor Ratigan.

Graficznie Basil był bez zarzutu – kulała za to animacja. Przy tak zaawansowanej jak na Atarynkę grafie skoki Bazyla wyglądało wyjątkowo żałośnie – bez epy i dynamiki. Do tego, mimo naprawdę starannej grafiki same kolory były mega ciemne, niemal bure – nie wiem czy to wina pośpiechu przy tworzeniu tytułu, średnio udanej konwersji ze Spectrumny czy celowy zabieg by w świat Basila wlać nieco mroku.

Poza tym jak na tytuł dla dzieci gra była nieprawdopodobnie trudna. Przynajmniej jak dla mnie! Nasz bohater posiadał pasek energii, która malała przy zetknięciu z oprychami Ratigana. Co prawda można ich było przeskoczyć (o ile było miejsce) lub wyprzedzić, a energię uzupełnić znalezionym serem – ale jednak enemy było stanowczo za dużo, a co gorsza po wejściu do nowej komnaty zaczynali niemal ławą iść w naszym kierunku. Pomóc mogły pułapki (zastawialiśmy je klawiszem T) ale ich działanie było dość jednorazowe – opuszczenie komnaty likwidowało ustawioną pułapkę.

Sama zabawa polegała na przeszukiwaniu kolejnych pomieszczeń, skrytek, szaf, pojemników, etc. i odnajdywaniu przedmiotów – tzw. poszlak. Na każdym z trzech poziomie było 5 ważnych przedmiotów i 8 fejkowych – po zebraniu dowolnych 5 mogliśmy rozpocząć ich analizę (lupa – klawisz ?) i te nieprzydatne wywalić. Poziomy były nieźle rozbudowane, toteż mapka była niezbędna. Albo świetna orientacja.

Teraz spoiler z nazwami kluczowych przedmiotów (może ktoś już szuka kasety):
– 1 Level – Ulica: odcisk łapy, nóż, klucz, pistolet, dymiący papieros
– 2 Level – Kanały: kapelusz, karta do gry, klucz francuski, but, kawałek papieru
– 3 Level – Kryjówka Ratigana: koperta, dymiący papieros, odcisk łapy, biała kłódka, świeca

Skompletowanie wszystkich poszlak otwierało przejście na kolejny poziom. Aby było trudniej uciekał nam czas – po zaliczonym levelu przeliczany na punkty.

W kraju nad Wartą Basila mogliśmy nabyć w trzech różnych wersjach. Szczęściarze jak ja, grywali w niemal pełną wersję pozbawioną tylko muzyki Bena Daglisha (choć ta i tak przygrywała tylko w intrze tj. przy tytułowym obrazku). Pechowcy wgrywali wersję zripowaną do jednego poziomu, a posiadacze stacji dyskietek lub oryginalnych dwóch kaset(!) rozkoszowali się full wypasem z outrem i muzą. Dodajmy, że końcowy filmik (poniżej) obiecuje kontynuację, która niestety nigdy się już nie ukazała. Porządkowo dodajmy jeszcze, że Basil ukazał się również na ZX Spectrum i C64.

Gra wyglądała świetnie – nawet dzisiaj obrazki z Basila mogą się podobać. Kto lubił przygodówki, przy Basilu bawił się świetnie. Dodam tylko, że wspominając kumplowi o Basilu i wysokim poziomie trudności zostałem wyśmiany – i już sam nie wiem (potwierdzam, giera była trudna – Cmdr JJA).

Komenty FB

komentarzy