I po Oscarach…

No i rozdane. Wreszcie pękł balon rojeń nadmuchany przez polskie media – Katyń bez Oscara!!!

W tychże polskich mediach Oscar od lat był obśmiewany (zresztą w znacznej mierze słusznie) jako nagroda będąca wyraźnie znakiem mody lub klimatu politycznego w Hollywood, nie mająca specjalnego przełożenia na faktyczną jakość nagradzanych dzieł (przypadłość, która dotknęła nawet Złote Palmy po nagrodzeniu bełkotu Moore’a).

Jednak krajowe podejście do Nagród Akademii zmieniło się w momencie nominacji Katynia – nagle wszystkie polskie dzienniki i gazety zaczęły promować Oscary jako coś niezwykle miarodajnego i ze wszech miar godnego poważania, wręcz wyrocznię w dziedzinie sztuki filmowej. Natomiast Katyń został już ogłoszony pewnym zwycięzcą, na czym jadą nawet plakaty na mieście promujące DVD. Pękałem ze śmiechu, kiedy film Wajdy był nazywany „faworytem” w swojej kategorii… Jakoś dziwnie we wszystkich rankingach zajmował on zawsze ostatnie miejsca – z wyjątkiem znanego case’u New York Timesa, gdzie ranking był po prostu przysterowany przez polonijną akcję propagandową. Doprawdy, typowanie, w którym nieznany kompletnie w Stanach Katyń dostaje nagle ponad 90% głosów jest niezwykle miarodajne. Zwłaszcza, że chodzi o film kiepski nawet dla związanych emocjonalnie z jego tematyką Polaków, a co dopiero dla Amerykanów, którzy nie mają zielonego pojęcia o co w nim chodzi… No cóż, wschodnie ludy znowu się zabijają, żadna nowość…

Rozumiem, że polskie gwiazdki telewizyjne muszą się dowartościowywać grając w filmach z Lambertem, ale chyba Wajda mógłby sobie odpuścić taki tani lans. Chyba kolejny raz został przytłoczony przez machinę polskiej komercji medialnej i sam uwierzył, że dostanie tego Oscara… Naprawdę żal mi Wajdy, że dał się wpuścić w takie coś. Katyń, mimo, że mu nie wyszedł, był dla niego filmem osobistym i pewnie całą tą hucpę reżyser traktował bardzo osobiście.

Teraz pewnie znowu Oscary będą be, a TVP będzie się przez tydzień zastanawiać, co poszło nie tak i czyja to wina. Nie to, że mam jakieś szczególne Schadenfreude czy antypolskie nastawienie – po prostu kiepskie filmy nie powinny Oscarów dostawać. A mój tok rozumowania związany z polskim kandydatem poznacie tutaj.

Nie ma sensu przeklejać tu całej listy nagrodzonych, którą możecie spokojnie znaleźć w zwykłych serwisach filmowych. Tylko kilka highlightów przy współpracy Garetta:

– Bank rozbili zasłużenie koledzy Sama Raimi i BRUCE’A CAMPBELLA czyli bracia Cohenowie ze swoim No Country For Old Men – Oscar za Najlepszy Film, Reżyserię, Najlepszy Scenariusz Adaptowany, Najlepszego Aktora Drugoplanowego (Javier Bardem);
– Na drugim miejscu (ilościowo), choć głównie za dokonania techniczne, The Bourne Ultimatum (Montaż, Dźwięk i combo – Montaż Dźwięku);
– Po skromne dwa zaliczyło There Will Be Blood (Najlepszy Aktor dla Daniela Day Lewisa, Najlepsze Zdjęcia) i ten suchar o Edith Piaf;
– Po jednym na pocieszenie dostały Atonement (Muza), Michael Clayton (Tilda Swinton – Najlepsza Aktorka Drugoplanowa) i Juno (Scenariusz – dla Diablo Cody).

Sweeney Todd zaliczył zasłużonego Oscara za scenografię, natomiast z zupełnie niezrozumiałych powodów Złoty Kompas przegonił Transformersów w Oscarze za efekty. I miły akcent czyli statuetka dla polsko-brytyjskiej animacji Piotruś i Wilk.

A Katyń pokonali austriacko-niemieccy Die Fälscher. Cóż, obozy koncentracyjne zawsze dają duże szanse na Oscar dla filmu, podobnie jak role chorych psychicznie – dla aktorów.

I na koniec: wspomnienie po ostatnim Oscarze Andrzeja. Tym razem bez pomagiera nie dał rady:

Komenty FB

komentarzy